Nowy model do samodzielnego posklejania i pomalowania, nie zawiera kleju ani farb

Piaggio-Pegna P.C.7 (inne oznaczenie: Piaggio P.7) był włoskim samolotem sportowym i wyczynowym w układzie jednopłata o podwoziu stałym. Próby tego samolotu odbyły się w 1929 r., ale maszyna de facto nigdy nie została oblatana. Samolot miał 8,86 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 7,66 m i wysokości 2,45 metra. Szacuje się, że prędkość maksymalna maszyny mogła sięgać 580-600 km/h. Jako jednostki napędowej użyto zapewne 12-cylindrowego silnika Isotta Fraschini o mocy 850 KM, nie jest to jednak całkowicie pewne.

Piaggio-Pegna P.C.7 został opracowany przez inżyniera Giovanni Pegna dla zakładów lotniczych Piaggio pod kątem udziału w wyścigach lotniczych Schneider Trophy w 1929 roku. Konstrukcja samolotu była wysoce nietypowa, zakładała bowiem, że samolot będzie miał z tyłu śrubę napędową, która będzie pomagała przy starcie, a kadłub był bardzo opływowy i przypominał kadłuby motorówek. Samolot był też pozbawiony typowych pływaków w celu ograniczenia oporów aerodynamicznych. Maszyna nigdy nie została oblatana, a testy przeprowadzone na jeziorze Garda wykazały, iż generuje spore problemy w pilotażu. Jako, że nie udało się samolotu ukończyć przez rozpoczęciem wyścigu Schneider Trophy w 1929 r., cały projekt został porzucony.