Nowy model do samodzielnego posklajania. Nie zawiera farb i kleju. 

Brantly B-2 to amerykański, lekki śmigłowiec komunikacyjny w konfiguracji klasycznej, który został oblatany w 1953 r., a jego wejście do służby nastąpiło w 1958 roku. W sumie powstało jak dotąd, ok. 340 maszyn tego typu. Długość kadłuba śmigłowca, w wersji B-2B, wynosiła 6,63 m, a średnica wirnika głównego – 7,24 metra. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Avro Lycoming IVO-360 o mocy 180 KM, który pozwalał osiągnąć prędkość maksymalną rzędu 160 km/h w locie poziomym. Maksymalny zasięg lotu maszyny wynosił ok. 400 kilometrów.

Śmigłowiec B-2 został opracowany przez amerykańskiego wynalazacę i inżyniera Newby Odella Brantly’ego, jako drugi zbudowany przez niego wiropłat. W stosunku do swego poprzednika, prototypowego B-1 cechował się znacznie prostszą budową, klasycznym układem aerodynamicznym oraz ogólnie mniejszym skomplikowaniem konstrukcji. Maszyna była dedykowana przede wszystkim na amerykański rynek cywilny i odniosła tam pewien sukces, natomiast – pomimo testów i zainteresowania – nie otrzymała zamówień ze strony sił zbrojnych USA. W toku produkcji powstało kilka jego wersji rozwojowych, wśród których można wskazać na przykład: B-2A (wersja ze zmodyfikowaną kabiną), B-2B (wersja z nową jednostką napędową oraz łopatami wirnika głównego) czy Brantly 305 (wersja 5-miejscowa).