Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

Westland WS-51 Dragonfly był wielozadaniowym śmigłowcem produkcji brytyjskiej o konstrukcji metalowej z podwoziem stałym, trójpodporowym w układzie klasycznym z wirnikiem nośnym i śmigłem ogonowym na belce. Oblot pierwszego prototypu miał miejsce w 1948 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1949-1953. Stworzono w sumie ok. 135 egzemplarzy tego śmigłowca. Maszyna, w wersji Mk. IA, miała 17,54 m długości całkowitej, a średnica wirnika głównego równała się ok. 15 metrom. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Alvis Leonidas 521/1 o mocy 520 KM.

Decyzja o produkcji maszyn Dragonfly zapadła w firmie Westland Aircraft tuż po zakończeniu II wojny światowej i miała ona wprowadzić zakład do rodzącego się właśnie rynku helikopterów. Dążąc jednak do maksymalnego skrócenia czasu prac badawczo-rozwojowych oraz chcąc zminimalizować ryzyko porażki Westland Aircraft zakupił licencję od zakładów Sikorsky na maszynę Sikorsky H-5. I to właśnie ten śmigłowiec, po wielu modyfikacjach, nosił oznaczenie W Wielkiej Brytanii Westland WS-51 Dragonfly. Oba wspomniane śmigłowce różniły się przede wszystkim zastosowaną jednostką napędową, ale też wieloma elementami mechanicznymi. Śmigłowiec Westland WS-51 Dragonfly był eksploatowany przez Royal Navy, jako maszyna ratownicza (np. wersje HR1. i HR.3) oraz przez RAF w tej samej roli (wersje HC.2 i HC.4). Maszyna trafiła też na rynek cywilny pod oznaczeniem Westland-Sikorsky WS-51 Dragonfly Mk.I A oraz B. Jednostki na rynku cywilnym różniły się od siebie wykorzystywaną jednostką napędową.