Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera farb ani kleju. 

W toku II wojny światowej, amerykański siły powietrzne, czyli USAAF (ang. United States Army Air Force) nie były samodzielnym rodzajem sił zbrojnych i formalnie podlegały dowództwu armii. Dzięki świetnemu zapleczu przemysłowemu oraz sprawnej organizacji w toku II wojny światowej stały się najpotężniejszym lotnictwem wojskowym na świecie. Warto też pamiętać, że USAAF w niesamowity sposób rozrosły się gdy idzie o liczbę personelu – w 1939 r. liczyły ok. 25.000 ludzi, ale w szczytowym momencie, czyli w lecie 1944 r. – aż ok. 2.400.000 ludzi! A zatem w ciągu pięć lat odnotowały niemal stukrotny wzrost! W tej liczbie ok. 300 tys. stanowili oficerowie, natomiast ok. 2,1 miliona stanowili szeregowi i podoficerowie, głównie z obsługi naziemnej. Pomimo tak ogromnego wzrostu, USAAF wdrożyło skuteczne systemy i metody szkoleniowe, które sprawiły, że przytłaczająca część w/w personelu sprawnie wykonywała swe zadania. Można też wspomnieć, że na dużą skalę wykorzystywane wszelkiego typu techniczne i mechaniczne ułatwienia w pracy obsługi naziemnej, które skracały ilość godzin potrzebnych do doprowadzenia danej maszyny do startu i lotu. Warto pamiętać, że w skokowy sposób wzrosła też liczba zamorskich baz lotniczych USA, których w grudniu 1941 r. było 19, a w maju 1945 r. – aż 130!