Nowy model do samodzielnego posklajnia. Nie zawiera farb i kleju. 

Iljuszyn Ił-2 to sowiecki, jednosilnikowy samolot szturmowy o układzie dolnopłata i konstrukcji mieszanej o usterzeniu klasycznym, zaprojektowany przez Siergieja Iljuszyn z okresu II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce 2 października 1939 roku, a produkcja seryjna ruszyła w 1940 roku i trwała do 1945 roku. W sumie powstało, aż 36183 egzemplarzy tego świetnego samolotu. Jako jednostka napędowa służył 12-cylindrowy silnik tłokowy Mikulin AM-38 o mocy do 1600KM. Koncepcja samolotu Ił-2 opierała się na chęci stworzenia potężnie uzbrojonego oraz silnie opancerzonego samolotu szturmowego przeznaczonego do niszczenia celów lądowych przeciwnika oraz jego pojazdów opancerzonych. Seryjnie produkowane samoloty miały pancerze od 4 do 6mm w okolicach silnika i kokpitu. Ił-2 był zatem odporny na ogień broni małokalibrowej, jak również na pojedyncze trafienia działkami 20mm. Po poprawieniu jakości wyszkolenia załóg oraz zastosowaniu nowej taktyki, Ił-2 stał się samolotem potrafiącym siać spustoszenie wśród niemieckiej Panzewaffe. Nieprzypadkowo Niemcy nadali mu przydomek "latająca śmierć", a konstruktor "latający czołg". W toku wojny powstało kilkanaście wersji Ił-2, z których najważniejsza to Ił2m3. Jej załoga składała się z dwóch osób-pilota i tylnego strzelca, jako silnik wykorzystano jednostkę Mikulin AM-38F (1700 KM) oraz wprowadzono samouszczelniający się zbiornik paliwa. Poprawiono też właściwości aerodynamiczne. W sumie powstało do 1944 roku 7377 maszyn tej wersji. Ił-2 brał udział we wszystkich ważniejszych bitwach na froncie wschodnim-od Moskwy (1941) przez Stalingrad i Kursk (1942/1943), aż po operację berlińską w 1945 roku. Dane techniczne (wersja Ił-2 mod.1942): długość: 11,65m, rozpiętość skrzydeł: 14,6m, prędkość maksymalna: 426km/h, zasięg praktyczny: 740km, pułap praktyczny 6200m, uzbrojenie: stałe-2 działka WJ kal.23mm, 2 karabiny maszynowe SzKAS kal.7,62mm, podwieszane-8 pocisków niekierowanych RS-82/RS-132, do 400 kg bomb.