Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera farb i kleju.

Mikojan-Guriewicz MIG-19 zbudowany na początku lat pięćdziesiątych był pierwszym produkowanym seryjnie samolotem myśliwskim o prędkości naddźwiękowej. Doświadczenia zdobyte przy projektowaniu i wprowadzaniu nowych technologii w tym samolocie bardzo pomogły konstruktorom przy budowie następnych wersji samolotu MiG. MiG-19 w produkcji seryjnej oznaczony byt symbolem SM. Bezpośrednim wzorem dla seryjnego MiG-19 stał się SM-9/1, oblatany 5 stycznia 1954 r. Samolot nie miał jeszcze płytowego usterzenia poziomego. Dlatego też pierwsza seria samolotów MiG-19 miała usterzenie klasyczne. Badania w locie MiG-19 z usterzeniem płytowym trwały przez cały rok 1955. Niedługo później rozpoczęła się produkcja seryjna samolotu MiG-19S, pochodzącego od prototypu SM-9/3. Bezpośrednio od niej pochodzą samoloty o różnym przeznaczeniu. Powstały w 1956 r. myśliwiec wysokościowy MiG-19SW. Samolot rozpoznawczy MiG-19R i krótka seria samolotów MiG-19SF osiągających prędkość 1560 km/h. Drugą linię rozwojową stanowią samoloty budowane na bazie prototypu SM-7, wyposażonego w pokładową stację radiolokacyjną RP-5. Powstały nowe myśliwce w wersji przechwytującej. Prototyp SM-7/2 przerodził się w samolot MiG-19P, następnie budowano MiG-19PF oraz MiG-19PG ze stacją "Gorizont-1" (służyła do naprowadzania samolotu na cel według wskazań naziemnego punktu dowodzenia). W krótkiej serii zbudowano samolot MiG-19PU z dodatkowymi przyspieszaczami rakietowymi. Prototyp SM-7/2M wyposażony w stację radiolokacyjną RP-2U i uzbrojony w 4 kierowane pociski rakietowe RS-2U (K-5) był produkowany pod oznaczeniem MiG-19PM. Odmianą samolotu MiG-19PM był wyposażony w telemetryczne urządzenie "Łazur" MiG-19PMŁ. Samoloty MiG-19 były używane w krajach Układu Warszawskiego: ZSRR, Bułgarii, Czechosłowacji, NRD, Polsce, Rumunii i na Węgrzech oraz w Chinach, Egipcie, Indonezji, Iraku, Pakistanie, Syrii i na Kubie. Produkcję samolotów podjęto w Czechosłowacji (MiG-19S jako S-105) oraz w Chinach, gdzie początkowo produkowano samoloty z licencji pod oznaczeniem J-6, a następnie na ich podstawie opracowano własne konstrukcje. Dane techniczne: długość: 12,54m, rozpiętość skrzydeł: 9m, wysokość: 3,9m, prędkość maksymalna: 1455km/h, prędkość wznoszenia: 180m/s, zasięg maksymalny: 1390km, pułap maksymalny 17500m, uzbrojenie: stałe- 3 działka NR-30 kal.30mm, podwieszane-najczęściej stosowano 4 pociski kierowane powietrze-powietrze Vympel K-13.