Nowy model do samodzielnego poskejania. Nie zawiera farb ani kleju. 

Fokker G.I był holenderskim samolotem rozpoznawczym i ciężkim myśliwcem, który swój pierwszy lot odbył w 1937 roku. W toku produkcji seryjnej powstało ok. 60-65 maszyn tego typu. Pojedynczy samolot liczył sobie 10,87 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 17,16 metra. Napęd zapewniały dwa silniki Bristol Mercury VIII o mocy 730 KM każdy. Prędkość maksymalna wynosiła 475 km/h , a prędkość wznoszenia – 13,5 m/s. Uzbrojenie pokładowe składało się z 9 karabinów maszynowych kal. 7,9 mm albo 2 działek Madsen kal. 23 mm i 3 karabinów maszynowych kal. 7,9 mm. Maszyna mogła zabierać do 300 kilogramów bomb.

Fokker G.I został opracowany jako oddolna inicjatywa zakładów lotniczych Fokker, a głównym konstruktorem maszyny był Erich Schatzki – naczelny inżynier tejże firmy. Nowy samolot miał być przede wszystkim ciężkim samolotem myśliwskim, porównywalnym z niemieckim Me-110, o bardzo silnym uzbrojeniu pokładowym, zdolnym do niszczenia nieprzyjacielskich bombowców oraz zdolnym do podjęcia walki z myśliwcami wroga. Co ciekawe, prace nad maszyną potoczyły się bardzo szybko i już po kilku miesiącach od ich rozpoczęcia prototyp był gotowy do oblotu! Maszyna okazała się, pomimo tak wysokiego tempa prac, udanym samolotem, a zainteresowanie nim wykazywały siły powietrznie: republikańskiej Hiszpanii, Finlandii czy Szwecji. Finalnie jednak, jedynym odbiorcą samolotu okazało się holenderskie lotnictwo wojskowe, które używało ich również jako maszyn rozpoznawczych. Fokker G.I został użyty bojowo w maju 1940 r. w czasie odpierania niemieckiej nawałnicy nad krajem tulipanów, przede wszystkim w czasie walk powietrznych nad Rotterdamem i Hagą.