XP-55 Ascender Modelsvit 4808 skala 1/48

Nowy model do samodzielnego posklejania i pomalowania, nie zawiera kleju ani farb.

Skala 1:48
Części 141
Długość, mm 260
Rozpiętość skrzydeł, mm 188

Pod koniec lat 30-tych US Army Air Corp ogłosiła przetarg na samoloty o ulepszonych osiągach, uzbrojeniu i widoczności pilota w stosunku do istniejących myśliwców.

Wszyscy wybrani finaliści wymyślili koncepcję pchającego silnika.

22 czerwca 1940 roku firma Curtiss-Wright otrzymała kontrakt z armią na wstępne dane techniczne i model tunelu aerodynamicznego z napędem. USAAC nie był w pełni usatysfakcjonowany wynikami tych testów i Curtiss-Wright wziął na siebie zbudowanie latającego pełnowymiarowego modelu, który oznaczył jako 24B (lub CW24B). Model latający został pierwotnie zbudowany w skali 1: 1. Po sprawdzeniu wyników w czerwcu 1942 r. Podpisano kontrakt na budowę 3 prototypów.

Nowy myśliwiec otrzymał oznaczenie XP-55 „Ascender”. Reprezentował całkowicie metalowy jednopłat z silnikiem zamontowanym z tyłu, skośnym skrzydłem i dwoma pionowymi ogonami. W części tylnej za kabiną pilota znajdował się chłodzony wodą silnik Allison V-1710-90 o mocy startowej 1275 KM. T hree ostrzu zdolność śmigło musiał zostać wyrzucony w sytuacji awaryjnej. Wlot powietrza nad silnikiem i chłodnica poniżej tworzyły pionowe żebro.

Pierwszy prototyp „Ascendera” oblatał 13 lipca 1943 r. Wstępne testy wykazały, że rozbieg był zbyt długi. Aby rozwiązać ten problem, zwiększono rozmiar steru wysokości nosa i połączono trym lotek w górę z klapami, tak aby działał, gdy klapy były opuszczone. 15 listopada 1943 roku samolot ten został zniszczony podczas prób zachowania na przeciągnięciu.

Drugi prototyp był podobny do pierwszego, ale miał nieco większy podnośnik dziobowy i zmodyfikowane zaczepy podnośnika. Po raz pierwszy poleciał 9 stycznia 1944 r. Wszystkie próby w locie zostały ograniczone, aby ominąć strefę przeciągnięcia.

Trzeci prototyp otrzymał 4 karabiny maszynowe i ulepszenia aerodynamiczne. Dziewiczy lot odbył się 25 kwietnia 1944 r. Projektanci ujawnili zasadniczą wadę zastosowanego układu aerodynamicznego - niewystarczającą stateczność. Rozbił się 27 maja 1945 roku podczas pokazu lotniczego.

Pod koniec 1944 roku samoloty myśliwskie z napędem odrzutowym były już na zaawansowanym etapie rozwoju i nie było dalszego rozwoju XP-55, więc program został zamknięty.

Drugi prototyp, znajdujący się obecnie w Narodowym Muzeum Lotnictwa i Kosmosu w Waszyngtonie, posłużył jako model wzorcowy dla tego zestawu do skalowania.