Nowy model do samodzielnego posklejania i pomalowania, nie zawiera kleju ani farb.

DC-6 W 1944 roku firma Douglas zaprojektowała C-112, rozwinięcie swojego prekursora, dobrze znanego samolotu transportowego C-54. Cywilna wersja C-112 została nazwana DC-6 i już w 1946 roku pomyślnie przeszła testy. W następnym roku pierwsze seryjne samoloty trafiły do ​​klientów, wśród których znaleźli się czołowi amerykańscy przewoźnicy, tacy jak United Airlines i Pan American. Produkcja seryjna trwała do 1958 roku, w którym to czasie zakłady produkcyjne wypuściły ponad 500 samolotów różnych wersji tego typu, z których najpopularniejszym był DC-6B.
Wojsko USA, które po zakończeniu II wojny światowej anulowało szereg kontraktów na zakup nowych maszyn, wznowiło zainteresowanie tym obiecującym samolotem transportowym. Po pewnych zmianach w konstrukcji „wojskowych DC-6”, które otrzymały nowe oznaczenie C-118, zostały one dostarczone do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i Marynarki Wojennej. W ciągu następnych kilku lat zbudowano 166 maszyn wojskowych. Samoloty dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych oznaczono jako C-118A i C-118B, a samoloty marynarki wojennej oznaczono jako R6D.
Gdy konstrukcja samolotów stała się bardziej niezawodna, prawie wszystkie głowy państw na całym świecie zaczęły używać ich jako szybkiego i wygodnego sposobu poruszania się po kraju i poza jego granicami. Od połowy lat trzydziestych prezydenci Stanów Zjednoczonych mieli oczywiście zawsze do dyspozycji najnowsze i najnowocześniejsze samoloty dostosowane do swoich potrzeb. Należy zauważyć, że prezydent Theodore Roosevelt w 1910 roku był pierwszą głową państwa, która odważyła się latać razem z braćmi Wright; a prezydent Franklin Roosevelt nieustannie latał podczas II wojny światowej w specjalnie dla niego zaprojektowanym C-54. Harry S. Truman był kolejnym prezydentem po śmierci FD Roosevelta. Początek jego prezydentury zbiegł się z dość trudnym momentem historycznym, zakończeniem działań wojennych w Europie. Podczas konferencji poczdamskiej w lipcu 1945 roku Truman, który był znacznie ostrzejszy w stosunku do Związku Radzieckiego, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, wyjaśnił sowieckim przywódcom, że Stany Zjednoczone mają zupełnie nowy rodzaj broni, która może radykalnie zmienić bieg historii świata w przypadku nieuzasadnionego wkroczenia Związku Radzieckiego na terytoriach Europy. Tak rozpoczęła się historia zimnej wojny, która miała trwać ponad pół wieku. Harry Truman jest również wybitnym prezydentem w historii Stanów Zjednoczonych, kiedy przyjęto słynny Plan Marshalla i założono NATO. Doprowadziło to do zakończenia ekspansji Związku Radzieckiego i stworzyło podwaliny pod rozwój prawdziwej demokracji w Europie. Jednak wojna koreańska, która rozpoczęła się w 1950 r., Znacząco podważyła zaufanie społeczne do głowy państwa. Harry Truman nie startował w wyborach w 1952 roku, a jego następcą został sławny bohater wojenny, Dwight Eisenhower. Mimo to Harry S. Truman jest dziś uważany za jednego z największych amerykańskich prezydentów w historii.
Dwudziesty dziewiąty zbudowany C-118 został dostarczony do floty samolotów administracji prezydenta. Po pewnych dodatkowych pracach tajnych służb nazwano go „Niepodległością”, a na kadłubie namalowano wielkiego białego orła - ptaka, który symbolizował potęgę Ameryki. Kabina samolotu posiadała 24 miejsca pasażerskie oraz dodatkową przestrzeń rekreacyjną z 12 krzesłami, a także pomieszczenie do pracy dla głowy państwa. Więcej miejsca w kadłubie wyposażono w różne elementy wyposażenia specjalnego. Harry Truman używał tego VC-118 (tj. „V” jak w „VIP”) przez cały okres swojej prezydentury.