Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera farb ani kleju.

Airco DH.9 był brytyjskim samolotem rozpoznawczym i bombowym w układzie dwupłata o konstrukcji mieszanej z podwoziem stałym. Napęd zapewniał pojedynczy silnik B.H.P albo Wright Liberty 12 o mocy – odpowiednio – 230 KM oraz 400 KM. Oblot prototypu miał miejsce w 1917 roku. W  toku produkcji seryjnej w okresie 1917-1918 powstało ok. 3200 egzemplarzy tego udanego samolotu. Uzbrojenie Airco DH.9 z 3 karabinów maszynowych kal 7,69 mm lub 7,7 mm oraz do 210 kg bomb.

Airco DH.9 powstał w wyniku postulatów brytyjskich oficerów liniowych walczących we Francji, którzy zgłaszali zapotrzebowanie na nowy samolot bombowy i wielozadaniowy, który zastąpiłby samoloty DH.4. Zakłady Airco radykalnie zmieniły konstrukcję DH.4 (zastosowanie nowego silnika, zmiana wielkości kadłuba i płata, inny profil płata, przesunięcie kabiny pilota i obserwatora) skracając w ten sposób czas potrzebny do wdrożenia produkcji seryjnej. Samolot okazał się bardzo udanym, jednak w 1918 roku wprowadzono wersję Airco DH.9A, która posiadała mocniejszy silnik oraz większą rozpiętość skrzydeł. Swój chrzest bojowy Airco DH.9 przeszedł w marcu 1918 roku. Aż do końca I wojny światowej maszyny tego typu walczyły nad Francją, w basenie Morza Śródziemnego oraz na Środkowym Wschodzie. W 1920 roku ok. 20 samolotów trafiło także do Polski. Z lotnictwa brytyjskiego zostały wycofane pod koniec lat 20. XX wieku.