Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

Handley Page Hastigns był brytyjskim samolotem transportowym w układzie dolnopłata oraz podwoziem klasycznym – chowanym w locie. Oblot prototypu miał miejsce w 1946 roku, a w toku produkcji seryjnej powstało ok. 150 maszyn tego typu. Samolot, w wersji Hastings C.2, liczył sobie 24,89 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 34,44 metra. Napęd zapewniały cztery silniki gwiazdowe Bristol Hercules 106 o mocy 1675 KM każdy. Prędkość maksymalna dochodziła do 560 km/h, a zasięg lotu (przy maksymalnym obciążeniu) nie przekraczał 2750 kilometrów. Z kolei masa pustego samolotu wynosiła ok. 22000 kilogramów. Samolot był w stanie przewieźć do 50 żołnierzy piechoty w pełnym ekwipunku.  

Handley Page Hastings został opracowany na potrzeby brytyjskich sił powietrznych (RAF), jako nowy, ciężki samolot transportowy o możliwie jak największym zasięgu lotu. Co ciekawe, pierwotnie wytwórnia Handley Page priorytet dawała opracowaniu wersji cywilnej samolotu, ale bardzo szybko skierowała swoje wysiłki na dopracowaniu wersji wojskowej. Finalnie, samolot wszedł do służby w RAF w 1948 r. i był wówczas największą maszyną transportową od początku zaprojektowanego do takich zadań, na świecie! Co więcej, samolot okazał się udaną konstrukcją o całkiem sporym potencjale modernizacyjnym. W sumie powstało kilka wersji tej maszyny, takich jak na przykład: C1 (podstawowa wersja produkcyjna), C2 (wersja o zwiększonej pojemności paliwa i z powiększonym statecznikiem pionowym) czy T5 (wersja przeznaczona dla szkolenia załóg bombowców z charakterystyczną kopułą podkadłubową). Samoloty Handley Page Hastings były wykorzystane przez RAF między innymi w czasie I kryzysu berlińskiego (1948-1949) oraz w toku kryzysu sueskiego (1956).