Karawela, to średniej wielkości historyczny typ żaglowca, wywodzący się z obszaru morza śródziemnego. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa carabus i greckiego καραβος, które Arabowie wymawiali jako qārib. Karawele miały poszycie stykowe i najczęściej trzy maszty o ożaglowaniu łacińskim (skośnym). Ich przystosowanie do pływania ostro do wiatru przyczyniło się do europejskich wypraw przez ocean, zapoczątkowanych przez Henryka Żeglarza (1394-1460). Karawle szybko stały się ulubionym typem statków odkrywców z XVI wieku. W krajach arabski używane są do dziś pochodne karaweli dhow

Karaka (lub Karraka) — typ historycznego trzymasztowego, rzadziej czteromasztowego statku żaglowego. Jeśli przyjrzymy się "genealogi" karaki, to na za jej przodka należy uznać knary Normanów o poszyciu zakładkowym. Z czasem spopularyzowany typ jednomasztowej łodzi zaczęto rozbudowywać aby móc się bronić lub atakować. Po dodaniu kaszteli z blankami, powstał Nef. Następnie zmiana położenia steru z boku kadłuba na tył i powiększenie ładowności dała Koge i większy od niej Holk. Rozbudowa o dodatkowe maszty i artylerie dała początek karace.