Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera farb ani kleju. 

Mitsubishi M5A to japoński, jednosilnikowy samolot myśliwski o układzie dolnopłata i konstrukcji metalowej z okresu II wojny światowej. Był to pierwszy jednopłatowy myśliwiec Cesarskiej Marynarski Wojennej. W początkach lat trzydziestych dowództwo marynarki japońskiej podjęło program oparcia rozwoju lotnictwa morskiego na własnych konstrukcjach. Ogłoszone w 1932 roku wymagania taktyczno-techniczne na pokładowy samolot myśliwski nie przyniosły efektu, więc w dwa lata później wydano nowe, poprawione wymagania, wg których nowy samolot myśliwski miał mieć prędkość maksymalną nie mniejszą niż 350 km/h i czas wznoszenia na 3000 m nie dłuższy niż 6 min 30 sek.. Rozpiętość i długość nie mogły przekraczać 11,0 i 8,0 m, ze względu na wymiary podnośników na lotniskowcach. Zespół pod kierunkiem inż. Jiro Horikoshi w zakładach Mitsubishi opracował projekt Ka-14. Oblot prototypu z silnikiem Nakajima Kotobuki 5 (551KM) i płatem w kształcie litery W (w widoku od przodu) odbył się w lutym 1935 roku. Okazało się, że spełnia on z nadmiarem stawiane przed nim wymagania (np. prędkość maksymalna była wyższa o 100 km/h). Gorzej było ze statecznością i dlatego w następnym prototypie napędzanym silnikiem Kotobuki 3 (646KM) zrezygnowano z płata w kształcie litery W. Zachowano natomiast eliptyczny obrys płata. Pomimo stałego podwozia i odkrytej kabiny aerodynamika samolotu była opracowana bardzo starannie, a sam układ wolnonośnego dolnopłata był przewrotem w dotychczasowej tradycji dwupłatowych myśliwców pokładowych. Próby 6 prototypów przebiegały bardzo pomyślnie i w 1936 roku samolot został skierowany do produkcji z silnikiem Nakajima Kotobuki 2 Kai 1 (581KM) jako myśliwiec pokładowy marynarki Typ 96, Model 1, A5M1. Samoloty seryjne weszły do służby w 1937 roku i wkrótce wzięły udział w konflikcie japońsko-chińskim. Dzięki temu Japończycy osiągnęli wtedy zdecydowaną przewagę w powietrzu, która jeszcze wzrosła po wprowadzeniu ulepszonego modelu A5M2a z silnikiem Kotobuki 2 Kai3A. Wkrótce skierowano do produkcji model A5M2b, który przejściowo miał zakrytą kabinę załogi, co jednak nie odpowiadało japońskim pilotom myśliwskim. Odmianą produkowaną w największej liczbie była A5M4 z silnikiem Kotobuki 41 o mocy startowej 714KM i 789KM na wysokości 3000 m i z dodatkowym, zewnętrznym zbiornikiem paliwa o pojemności 160 dm3. Model 3, z silnikiem rzędowym Hispano Suiza 12Xers nie był produkowany seryjnie. Ogółem wyprodukowano około 1000 samolotów A5M, w tym około 800 w zakładach macierzystych. W 1941 roku samoloty te zaczęto przesuwać stopniowo do drugiej linii. Użyto ich ponownie dopiero pod koniec wojny jako Kamikaze. W 1943 roku pojawiła się dwumiejscowa, treningowa odmiana, oznaczona A5M4-K (103 egzemplarze). Samolot nosił w alianckim kodzie oznaczenie Claude, choć pierwszemu prototypowi przypisano oznaczenie Sandy, nie wiedząc, że był to tylko prototyp. Dane techniczne (wersja A5M4): długość: 7,55m, rozpiętość skrzydeł: 11m, wysokość: 3,2m, prędkość maksymalna: 440km/h, zasięg maksymalny: 1200km, pułap maksymalny 9800m, uzbrojenie: stałe-2 karabiny maszynowe Typ 97 kal.7,7mm.