Nowy model do sammodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb. 

S-51 był radzieckim okrętem podwodnym z okresu II wojny światowej. Jednostka została przyjęta do służby w listopadzie 1941 roku. Długość całkowita okrętu w chwili wodowania wynosiła ok. 78  m, szerokość ok. 6,4 m, a zanurzenie – ok. 4 metry. Maksymalna prędkość podwodna dochodziła do 9,5 węzła. Uzbrojenie torpedowe składało się z 6 wyrzutni kal. 533 mm – czterech umieszczonych na dziobie i dwóch na rufie. Ponadto, okręt posiadał pojedynczą armatę kal. 100 mm oraz armatę kal. 45 mm.

S-51 należał do klasy okrętów podwodnych „S”, która nieoficjalnie była nazywana Staliniec. Klasa ta powstała przy współpracy z Niemcami, a jej plany zostały opracowane na początku lat 30. XX wieku. Strona radziecka dążyła poprzez wprowadzenie jednostek typu S do pozyskania okrętów podwodnych zdolnych do działań dalekomorskich, a nie ograniczonych tylko do Mórz: Bałtyckiego i Czarnego. Tym samym dążono do pozyskania jednostek o większych zdolnościach od okrętów typu Szczuka. Finalnie, powstała całkiem udana klasa okrętów czasami uważana za najlepszą spośród radzieckich typów okrętów podwodnych czasu II wojny światowej. Prezentowany natomiast S-51 wziął w tym konflikcie zbrojnym czynny udział i szczęśliwie dotrwał do jego końca. Został wycofany ze służby w 1954 r., a w 1973 r. przekształcony w okręt-pomnik.