Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani frab. 

USS Daniel Webster (SSBN-626, później MTS-626) był amerykańskim okrętem podwodnym o napędzie atomowym – nosicielami rakietowych pocisków balistycznych (SSBN). Stępka pod tę jednostka została położona w 1961 r., wodowanie nastąpiło w kwietniu 1963 r., a wejście do służby w US Navy miało miejsce w kwietniu 1964 roku. Długość okrętu wynosiła 130 m, szerokość 10 m, a wyporność podwodna - 8.250 ton.  Maksymalna prędkość podwodna to ok. 22 węzły. Główne uzbrojenie stanowiło 16 wyrzutni dla rakiet balistycznych Polaris, a później Poseidon oraz 4 wyrzutnie torpedowych kal. 533 mm.  

USS Daniel Webster była jednym z okrętów podwodnych klasy La Fayette. Okręty typu Lafayette zostały skonstruowane jako rozwinięcie okrętów klasy Ethan Allen, były jednak do nich zewnętrznie bardzo podobne oraz posiadały wysoce zbliżone właściwości bojowe oraz osiągi. Z tego tytułu zdarza się, że jednostki klas Lafayette, Ethan Allen, ale też George Washington, Benjamin Franklin i James Madison są zaliczane do jednej klasy okrętów, co nie jest do końca trafne. Ogólne jednostek w/w typów powstało 41 i bardzo często mówi się o nich „41 for Freedom”. Jeden z okrętów tej klasy – USS Daniel Webster - został zbudowany w stoczni należącej do koncernu General Dynamics w Groton. Jednostka w toku swej służby odbyła blisko 70 patroli bojowych, a w jej toku została przezbrojona z pocisków Polaris A-3 na rakiety Poseidon w II połowie lat 70. XX wieku. Na początku lat 90., w związku z zakończeniem Zimnej Wojny oraz wchodzeniem do linii okrętów typu Ohio, jednostka została przeklasyfikowana na okręt szkolny dla atomowej floty podwodnej (ang. moored training ship – MTS), zmieniając oznaczenie ma MTS-626.