Bayerische Flugzeugwerke Bf-109, podstawowy myśliwiec Luftwaffe w służbie do 1937r, ostatnie sto-dziewiątki były w użyciu do 1965r. Samoloty te walczyły w Hiszpańskiej wojnie domowej i na każdym (niemieckim) froncie drugiej wojny światowej, dotarły nawet do Japonii. Powstały wersje pokładowe dla lotniskowców (T-1/2 dla nieukończonych projektów Graf Zeppelin i Wesser), wersje dwukadłubowe (Z) i wodnosamoloty (W). Początkowe wersje Aton, Berta, Cesar i Dora napędzane były silnikami Junkers Jumo 210 A/Ga/Da, dopiero do wersji E - Emil do napędu użyto silników Daimler-Benz, zmieniając sylwetkę sto-dziewiątek. W projekcie tego samolotu uwzględniono wszelakie nowinki technologiczne tamtych czasów między innymi sloty (zawody Challenge z 1932 i 34 udowodniły funkcjonalność takiego rozwiązania) i bez pośredni wtrysk paliwa Ostatnie pochodne produkcje takie jak Avia S.199 napędzał silnik Junkers Jumo 211, a Hiszpańskiego Hispano Aviación HA-1112 Rolls-Royce Merlin.
Walki nad Hiszpanią wykazały wyższość wersji z silnikiem Daimler-Benz, ostatnie wersje B, C i D walczyły jeszcze w kampanii wrześniowej.
Samoloty Avia S.199 walczyły o niepodległość Izraela a Hiszpańskie Hispano Aviación HA-1112 "zagrały" Bf-109 w filmach Bitwa o Anglię (odpowiednio pomalowane wystąpiły nawet jako Hawker Hurricane), Der Stern von Afrika, Ślicznotka z Memphis, Dunkierka, Czarna eskadra, a nawet jako P-51 Mustang w filmie Patton.
W polskim dywizjonie 318 służył Me-109G-14 przemalowany w barwy RAF i noszący polską szachownice.