Forel był rosyjskim okrętem podwodnym, który został zwodowany w czerwcu 1903 r., a wszedł do służby w 1904 roku. Jednostka liczyła sobie 13,1 m długości, przy szerokości (średnicy) rzędu 2,1 metra. Wyporność podwodna wynosiła 17 ton, a nawodna prędkość maksymalna oscylowała wokół 5-6 węzłów. Uzbrojenie okrętu składało się z 2 wyrzutni torpedowych kal. 457 mm. Forel został zbudowany w zakładach Kruppa, z oddolnej inicjatywy tego koncernu, który projektem chciał zainteresować decydentów w Kaiserliche Marine. Jednak pomysł koncernu się nie udał, a Forel nie został zamówiony w większej ilości przez niemiecką marynarkę wojenna (dalej: MW). Projektem zainteresowała się natomiast rosyjska MW, która nabyła go w toku wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905). Okręt stał się pierwszym w dziejach rosyjskiej MW okrętem podwodnym operującym na Dalekim Wschodzie. Przyjmuje się również, że Forel był pierwszym okrętem podwodnym skonstruowanym na terenie Niemiec. Jednostka utonęła w 1910 roku w wyniku wypadku.