Nowy model do samodzielnego posklajania. Nie zawiera kleju ani farb. 

Douglas B-18 Bolo był samolotem bombowym  produkcji amerykańskiej o konstrukcji w pełni metalowej w układzie grzbietopłata z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Napęd – w wersji B-18A - zapewniały dwa silniki gwiazdowe Wright R-1820-53. Oblot prototypu miał miejsce w 1935 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1936-1940, kończąc się wytworzeniem ok. 350 egzemplarzy samolotów tego typu. Uzbrojenie pokładowe stanowiły trzy karabiny maszynowe kal. 7,62 mm oraz ładunek bomb o masie do 2200 kilogramów.

Douglas B-18 Bolo powstał na zlecenie amerykańskich sił powietrznych, które chciały pozyskać następcę samolotu Martin B-10. Nowa maszyna cechowała się zdecydowanie większym zasięgiem, większym udźwigiem i lepszymi osiągami. Została również oparta na sprawdzonej konstrukcji samolotu pasażersko-transportowego DC-2. Samolot B-18 Bolo okazał się również stosunkowo tani w produkcji. W jej toku powstało kilka wersji rozwojowych, mi.n: B-18 (pierwsza seria produkowana seryjnie), B-18A (wersja z nowymi silnikami Wright o większej mocy) czy wersja B-18B (samolot zwalczania okrętów podwodnych). Bombowce Douglas B-18 Bolo wzięły bardzo ograniczony udział w początkowej fazie wojny na Pacyfiku (1941-1945), bowiem już w 1942 roku zaczęto je zastępować w linii znacznie lepszymi samolotami Boeing B-17. Poza amerykańskimi siłami powietrznymi samoloty tego typu były używane przez Brazylię oraz Kanadę.