Nowy model do samodzielnego posklajania. Nie zawiera kleju ani farb. 

Brewster SB2A Buccaneer (lub Bermuda) był produkowanym na terenie Stanów Zjednoczonych samolotem zwiadowczo-bombowym z okresu II wojny światowej w układzie grzbietopłata z podwoziem chowanym w locie w układzie klasycznym. Oblot prototypu miał miejsce w 1941 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1942-1944. Napęd – w wersji SB2A-2 - zapewniał pojedynczy silnik Wright R-2600-8 o mocy 170 KM. Uzbrojenie pokładowe składało się z sześciu karabinów maszynowych Browning M2 i M1919 kal. 7,62 oraz 12,7 mm. Maszyna mogła też zabierać ładunek bomb o masie do 454 kilogramów. Brewster SB2A Buccaneer został opracowany przede wszystkim na potrzeby US Navy, ale też sił zbrojnych Holandii, Francji oraz Wielkiej Brytanii. Po porażce Holandii i Francji w 1940 r. w starciu z III Rzeszą zamówienia tych państw przejęły rządy USA oraz Wielkiej Brytanii. Maszyna została opracowana w oparciu o samolot rozpoznawczy XSBA-1, także wytwórni Brewster. Pomimo stosunkowo długiego okresu prac badawczo-rozwojowych, Brewster SB2A Buccaneer okazał się całkowicie nieudanym samolotem, cechującym się zwłaszcza za słabym silnikiem, miernymi osiągami oraz trapionym licznymi problemami technicznymi. Z tych względów maszyny Brewster SB2A Buccaneer nie były używane w walce, a wykorzystywano je jako maszyny szkoleniowe czy holowniki celów powietrznych.