Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera farb i kleju. 

W roku powojennym wielu niemieckich konstruktorów samolotów obawiało się możliwego zakazu produkcji samolotów i zaczęło opuszczać kraj. Wśród nich także Claudius Dornier Jr., syn słynnego niemieckiego konstruktora samolotów z czasów II wojny światowej. Osiadł w Hiszpanii, gdzie założył firmę Oficinas Técnicas Dornier (OTEDO). W połowie lat 50. Ministerstwo Lotnictwa Hiszpanii poszukiwało nowego samolotu STOL i po otrzymaniu zamówienia Dornier zaprojektował typ Dornier Do 25, górnopłat dla czteroosobowej załogi. Dwa prototypy płatowców zbudowała firma CASA w Hiszpanii, natomiast w Niemczech, w przebudowywanych zakładach Dornier, przeprojektowano typ na Do 27, napędzany silnikiem Lycoming GSO-480-B1B6. Ten typ został ostatecznie wprowadzony do produkcji, stając się pierwszym samolotem produkowanym masowo w Niemczech po wojnie. Razem, Zbudowano 428 płatowców w kilku różnych wersjach, które były eksploatowane przez wszystkie trzy rodzaje nowo powstającej armii niemieckiej, tj. lotnictwo, marynarkę wojenną i wojska lądowe. W tym samym czasie w Hiszpanii wyprodukowano również partię 50 jednostek dla ich wojska, nazwaną CASA C-127 / U.9. Wiele wersji tego typu różniło się głównie stylem podwozia, zastosowanym silnikiem i śmigłem, kształtem płetwy ogonowej lub posiadaniem jednego lub dwóch elementów sterujących w kokpicie. Dornier Do 27 był używany nie tylko przez siły powietrzne wielu krajów europejskich, a mianowicie przez Portugalię, Belgię, Szwecję, Szwajcarię i kilka innych, ale także na całym świecie. Można go było zobaczyć lecącego w kilku krajach afrykańskich, w państwie Izrael, a także w Turcji. Typ trafił również na rynek lotnictwa cywilnego i był bardzo lubiany przez tak zwanych pilotów buszu za doskonałe osiągi w trudnych warunkach nieregularnych linii transportowych w Afryce czy Ameryce Południowej. W Europie Do 27 służył jako samolot turystyczny lub spadochronowy.

Ten bardzo szczegółowy model pochodzi z narzędzi do formowania stali i składa się z czterech ramek z szarego styrenu i jednej z przezroczystych części, które można przymocować również w pozycji otwartej — co oznacza zarówno przednie drzwi kokpitu, jak i duże okna kadłuba po obu stronach kadłuba, aby ładnie pokazują ruchliwe wnętrze modelu.

Arkusz kalkomanii zawiera oznaczenia dla trzech maszyn. Opcja niemiecka przedstawia maszynę w standardowym kamuflażu z dobrze widocznymi pomarańczowymi końcówkami skrzydeł, sterem i panelami osłony oraz, co czyni ją jeszcze bardziej interesującą, z czarno-białym śmigłem w paski. Dwie inne opcje to belgijski samolot w kolorze oliwkowym i hiszpański z aluminium w kolorze jasnoniebieskim, tak jak był eksploatowany na hiszpańskiej Saharze.