Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb. 

SPAD S.510, a właściwie Blériot SPAD S.510, był francuskim myśliwcem w układzie dwupłata z podwoziem stałym w układzie klasycznym, z okresu międzywojennego oraz pierwszych lat II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce w 1933 r., a pierwsze samoloty weszły do służby w 1936 roku. Maszyna miała 7,46 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 8,84 metra. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Hispano-Suiza 12Xbrs o mocy maksymalnej do 690 KM. Prędkość maksymalna w locie poziomym nie przekraczała 370 km/h. Z kolei zasięg operacyjny oscylował wokół 870 kilometrów. Natomiast uzbrojenie pokładowe składało się z 4 karabinów maszynowych MAC 1934 kal. 7,5 mm.  

SPAD S.510 został opracowany na użytek francuskich sił powietrznych, jako ich nowy, lekki myśliwiec przechwytujący. W celu skrócenia prac badawczo-rozwojowych, jego producent oparł się bardzo wyraźnie na konstrukcji swej wcześniejszej maszyny – S.91. Obie maszyny miały dość podobny układ, przy czym S.510 cechował się lepszymi właściwościami aerodynamicznymi, jak również wykorzystaniem silnika o wyraźnie większej mocy. Finalnie, SPAD S.510 okazał się maszyną porównywalną w swych osiągach i zdolnościach do brytyjskiego Gloster Gladiatora oraz włoskiego Fiata CR.42 Falco. Był również stosunkowo silnie uzbrojony. Generalnie, pomimo pewnych mankamentów (na przykład awaryjnej instalacji paliwowej czy za słabego podwozia), był całkiem udaną maszyną. Jednak błyskawiczny rozwój techniki lotniczej w latach 30. XX wieku doprowadził do tego, że samolot stał się bardzo szybko przestarzały, a jego ostatnie egzemplarze zostały wycofane z eskadr myśliwskich na początku 1939 roku, by służyć następnie jako maszyny szkolno-treningowe.