Nowy model do samodzielnego posklejania i pomalowania, nie zawiera kleju ani farb.

Supermarine Spiteful był brytyjskim samolotem myśliwskim w układzie dolnopłata o konstrukcji metalowej z podwoziem chowanym. Napęd zapewniał pojedynczy silnik tłokowy Rolls-Royce Griffon 85 o mocy 2375 KM. Oblot prototypu miał miejsce w 1944 roku. W toku produkcji seryjnej w okresie 1945-1947 powstało jedynie ok. 20 egzemplarzy tego samolotu. Uzbrojenie stanowiły 4 działka Hispano-Suiza Mk. V kal. 20 mm.   

Supermarine Spiteful powstał jako ostatnia wersja rozwojowa samolotów rodziny Spitfire. Jego powstanie było ściśle powiązane z wytworzeniem w zakładach Supermarine nowego skrzydła o profilu laminarnym. Pierwotnie do nowego myśliwca chciano wykorzystać kadłuba samolotu Spitfire Mk. XIV, ale po tragicznym wypadku w 1944 roku zaniechano tego pomysły i opracowano właściwie całkowicie nowy samolot. Pomimo małej partii produkcyjnej powstały aż trzy wersje rozwojowe. Pierwsza – oznaczona jako F Mk 14 była najliczniej wyprodukowaną, z silnikiem Griffon 85. Druga – F Mk 15 – była napędzana silnikiem Griffon 89 i posiadała dwa przeciwbieżne śmigła. Z tej wersji wyewoluował samolot Supermarine Seafang. W ostatniej wersji – F Mk 16 – zastosowano silnik Griffon 101, który pozwolił rozpędzić się samolotowi aż do 795 km/h! Pomimo bardzo dobrych osiągów, samoloty Supermarine Spiteful nie zdążyły wziąć szerszego udziału w II wojnie światowej, a w związku z jej zakończeniem oraz wprowadzaniem do służby samolotów odrzutowych ich produkcję wydatnie ograniczono.