Nowy model do samodzielnego posklejania i pomalowania, nie zawiera kleju ani farb.

North American F-100 Super Sabre był jednym z pierwszych ponaddźwiękowych samolotów jaki wszedł do służby w siłach powietrznych USA, będący bezpośrednim następcą F-86. F-100 cechował się całkowicie metalową konstrukcją, w układzie średniopłata o dużym skosie, z klasycznym usterzeniem poziomym. Pierwotnie projekt, który doprowadził do powstania F-100 miał być tylko modyfikacją F-86, jednak ostatecznie w wyniku testów i prób w tunelach aerodynamicznych zadecydowano o stworzeniu nowego samolotu. Oblot prototypu oznaczonego YF-100A miał miejsce w 1953 roku, a rok później maszyna weszła do służby pod oznaczeniem F-100A, jako myśliwiec przewagi powietrznej. Wersja ta okazała się bardzo feralna, w wyniku wypadków i katastrof stracono blisko 50% maszyn tej wersji. Po rozwiązaniu problemów, przede wszystkim po zmianie usterzenia, kolejne serie C i D, były o wiele mniej awaryjne. Obie wersje miały pełnić rolę maszyn myśliwsko-bombowych. Wersja dwumiejscowa F-100F została wprowadzona niemal równocześnie z jednomiejscową i miała spełniać głównie rolę szkoleniową. Ze względu na powiększoną kabinę dla dwóch osób przedłużony został kadłub co jednak nie wpłynęło w sposób znaczący na osiągi. F-100F spełniał wszakże nie tylko rolę treningową ale był szeroko wykorzystywany w warunkach bojowych, szczególnie podczas konfliktu w Wietnamie, kiedy to przeprowadzał liczne ataki na punkty obrony przeciwlotniczej Północnego Wietnamu w ramach jednostki "Wild Weasel". F-100F swój chrzest bojowy nad niebem Wietnamu przeszedł w listopadzie 1965 roku. F-100 był również eksportowany do Tajwanu, Francji, Danii i Turcji. Wyprodukowano 2294 egzemplarzy wszystkich wersji F-100. Dane techniczne (wersja F-100D): Prędkość maksymalna: 1390 km/h, prędkość wznoszenia: 114 m/s, pułap maksymalny 15000 m, zasięg maksymalny: 3210 km, uzbrojenie: stałe-cztery działka Pontiak M39A1 kal.20mm, podwieszane-do 3190 kg ładunku, w tym bomby jądrowe Mark 7, Mark 28, Mark 38, Mark 43.