Nowy model do samodzielnego posklajania. Nie zawiera farb i kleju. 

Grumman F6 Hellcat to amerykański, jednosilnikowy myśliwiec pokładowy z okresu II wojny światowej o konstrukcji półskorupowej, w układzie dolnopłata. F6 Hellcat powstał jako rozwinięcie udanej konstrukcji F4F. Przy jego projektowaniu wykorzystano 18-miesięczne doświadczenia z działania F4F na Pacyfiku oraz liczne uwagi pilotów walczšcych na samolotach Wildcat. Konstrukcyjnie F6 Hellcat przypominał swojego poprzednika z jednš poważnš zmianš. Zastosowano układ dolnopłata, co pozwoliło na chowanie podwozia w dolnš część centropłata zamiast w kadłub. Zwiększyło to rozstaw kół i stateczność w ruchu na ziemi. Dodatkowo zastosowano opancerzenie kabiny pilota i zwiększono zapas amunicji. Ocena propozycji Grumman dokonana przez US Navy zaowocowała zamówieniem z czerwca 1941 roku na cztery prototypy - od XF6F-1 do XF6F-4 - każdy z innym zespołem napędowym. Oblot XF6F-1 odbył się w rok po podpisaniu kontraktu, jednak ze względu na palšcš potrzebę wzmocnienia Wildcatów (F4F) do tego samego płatowca zabudowano najmocniejszy z dostępnych silników Pratt-Whitney R-2800-10, dzięki czemu samolot odbył swój następny pierwszy lot, tym razem jako XF6F-3. Jeszcze zanim odbył się ten drugi oblot, Grumman otrzymał zamówienie na wdrożenie F6F-3 do produkcji jako Hellcat. Na tym etapie podobieństwo F4F i F6F zaprocentowało skróceniem czasu niezbędnego do wdrożenia maszyny do produkcji seryjnej. Oblot pierwszej takiej maszyny odbył się pod koniec 1942 roku, zaś dostawy na pokład USS Essex zapoczštkowano w styczniu 1943. W sierpniu tego samego roku dywizjon VF-5 z pokładu USS Yorktown jako pierwszy użył swych Hellcatów przeciw Japończykom. Samolot miał konstrukcję w całości metalowš, łšczonš wpuszczanymi nitami, a skrzydła składane końcówki dla ułatwienia hangarowania na pokładzie lotniskowców. Standartowe uzbrojenie składało się z sześciu karabinów maszynowych kal. 12.7 mm zabudowanych w nosku skrzydła. Kadłub i usterzenie miały klasycznš konstrukcję, różnišcš się od F4F tylko wymiarami. Trójpodporowe podwozie było w całości chowane za pomocš instalacji hydraulicznej, podobnie jak hak do skracania dobiegu. Przestronna kabina pilota była wyniesiona wysoko nad płaszczyznę skrzydeł. Produkcja F6 wszystkich wersji przekroczyła 12200 egzemplarzy, a jej intensywność była tak duża, że możliwe było bardzo szybkie zastšpienie nimi użytkowanych do tej pory F4F. Dane techniczne (dla wersji F6F-5): Prędkość maksymalna: 620 km/h, prędkość wznoszenia: 14 m/s, pułap praktyczny 11400 m, zasięg maksymalny: 1755 km, uzbrojenie: stałe-sześć karabinów maszynowych Browning kal.12,7mm, podwieszane-do 1800 kg bomb lub dodatkowy zbiornik paliwa.