An-225 „Mriya” został zaprojektowany w Ukraińskiej SRR na potrzeby radzieckiego programu kosmicznego. W latach 80-tych XX wieku Związek Radziecki sfinalizował prace nad wahadłowcem „Buran” i potrzebował samolotów transportowych, które byłyby w stanie dostarczyć prom do kosmodromu Bajkonur.

Pierwszy i jedyny samolot został zbudowany w Kijowskich Zakładach Mechanicznych w 1988 roku. Konstrukcja An-225 jest następstwem wielu cech technicznych An-124, na przykład: kadłub ma takie same przekroje (ale jest dłuższy), konsola skrzydła była prawie taka sama , podwozie wykorzystywało ten sam schemat, ale ze zwiększoną ilością kół (32 szt.). Samolot był napędzany 6 silnikami D-18T (tego samego typu co w An-124). Pojedynczy statecznik pionowy, powszechny w schematach aerodynamicznych samolotów transportowych, został zastąpiony podwójnym usterzeniem z powiększonym, odchylonym do tyłu statecznikiem poziomym. Podwójny ogon był niezbędny, aby samolot mógł przenosić duże, ciężkie ładunki zewnętrzne, które zakłócałyby przepływ powietrza wokół konwencjonalnego ogona. W przeciwieństwie do An-124, An-225 nie był przeznaczony do taktycznego transportu powietrznego i nie został zaprojektowany do operacji w krótkim polu.

Samolot został po raz pierwszy pokazany publiczności 1 lutego 1989 roku. Kilka miesięcy później An-225 dostarczył Buran na grzbiecie do Bajkonuru. Samolot An-225 Mriya ustanowił 240 rekordów świata. Po zamknięciu programu kosmicznego „Energia – Buran”, An-225 był używany i nadal jest używany do transportu ładunków ponadgabarytowych na duże odległości.